عبدالوحید فیاضی با تاکید بر اهمیت و توجه به فرهنگ و پیشرفت‌های تکنولوژی در کتب درسی اظهار کرد: با توجه به گسترش پیشرفت‌های تکنولوژی، ابزار و تجهیزات آموزشی هم به سمت نوگرایی رفته است لذا کتاب دیگر به ‌عنوان محتوای آموزشی نیست بلکه رسانه‌های مختلف، چند رسانه‌ای‌ها و سایر ابزاری که درباره تکنولوژی امروزه بیش‌تر خود را نشان داده این‌ها باید به گونه‌ای در کتب تالیفی لحاظ شود تا از امکانات جدید هم بتوان بهره برد.

وی افزود: از طرف دیگر لحاظ کردن تکنولوژی نیازمند هزینه‌ای است که متاسفانه منابع مالی آن تامین نشده است و چه بسا ممکن است تنها در کتاب‌ها آمده باشد اما در عمل در کلاس درس به طور عملیاتی مشاهده نشود همچنین محتوای کتب علیرغم پیشرفت تکنولوژی متناسب با تحولات،‌ متحول نشده است که باید دراین زمینه اقدامات لازم صورت گیرد.

سخنگوی کمیسیون آموزش مجلس همچنین با تاکید بر فرهنگ سازی و فرهنگ استفاده از تکنولوژی و لحاظ کردن آن در کتب درسی بیان کرد: به نظر می‌رسد آموزش و پرورش باید این موضوع را در دستور کار قرار دهد گرچه در سند تحول آمده اما معتقدم اگر سند تحول بنیادین آموزش و پرورش عملیاتی شود بسیاری از نگرانی ها را مرتفع می کند البته بحث منابع مالی و پشتیبانی آن نیز مهم است.

این عضو هیات رییسه کمیسیون آموزش مجلس در ادامه با بیان این که کتب درسی در گذشته دارای دو اشکال کمی و کیفی بوده است، اظهار کرد: در بعد کمی حجم کتب درسی زیاد و متناسب با زمان در اختیار دانش آموزان نبوده است و به نظر می‌رسد این حجم مطالب برای دانش آموزان زائد بوده است.

وی تصریح کرد: در بعد کیفی و محتوایی نیز باید مطالب متناسب با نیاز زمان تحصیل دانش آموزان باسد وکتب متاسفانه طی ادواری تغییرات دیر هنگام داشته است گرچه در دو دهه گذشته اتفاقاتی افتاده اما به نظر می‌رسد که آن پویایی لازم و با توجه به مقتضیات زمان در آثار تالیفات آنگونه که باید و شاید مشاهده نمی‌شود.

فیاضی خاطرنشان کرد: در واقع یکسری اطلاعاتی به دانش آموزان داده می‌شد که این اطلاعات تنها برای حفظ کردن و خواندن و نهایتا گذراندن درس مذکور بوده است اما این که در آینده چه تاثیری در رشد فکری دانش آموز داشته باشد دارای اشکالاتی بوده است.

سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت: بنابراین آثار آموزشی در کتب و برنامه ریزی درسی ما درگیر یک پارادایم کاملا حافظه محوری بوده و ما نیاز داریم که در حال حاضر از پارادایم حافظه محوری به معنامحوری گذر کرده و شرایط جدیدی را ایجاد کنیم بنابراین بحث معنامحوری و محتواگرایی در واقع پرهیز از حافظه محوری است.