در موارد زیر ابزارهایی که در تشریح (آناتومی) کاربرد دارند آورده شده است :

 

 

 

کیت تشریح (ست تشریح)

 

 

 

اسکالپل

 

 

 

تیغ جراحی (به انگلیسی: Scalpel)‏، (به فرانسوی: Bistouri)‏ نوعی تیغ یا چاقو است که بسیار برنده بوده و برای جراحی، کالبدشکافی وبعضی مواقع در صنایع دستی کاربرد دارد. اسکالپل‌ها ممکن است یک بار مصرف یا با کاربرد همیشگی باشند. تیغه برخی از آن‌ها را می‌توان تعویض کرد ولی برخی دیگر قابلیت تعویض ندارند ولی می‌توان آنها را تیز کرد. تیغه و دسته بیستوری (اسکالپل‌ها) به اشکال مختلف وجود دارند. اکثرا از جنس استیل کربن و برنجی می‌باشند. تیغه‌ها و دسته‌ها، سایزهای گوناگونی دارند لذا بسته به عمق ناحیه عمل، جراح چاقوی مناسب را درخواست می‌کند. برای نمونه دسته بیستوری شماره ۳، رایج ترین الگو در ست جراحی می‌باشد. تیغ شماره ۱۱ عمدتا جهت ایجاد شکاف کوچک بکار می‌رود و در عمل حجامت کاربرد دارد.

 

 

 

جا انداختن و در آوردن تیغ حتما بایستی به کمک کلمپ صورت گیرد. انتهای پروگزیمال تیغ، مایل بوده و گردن دسته اسکالپل نیز یک شیار یا لبه مایل دارد و بایستی جهت تیغ موقع جا انداختن طوری باشد که آن دو با هم موازی و منطبق شوند. قسمت بالا و کند تیغه، بوسیله پنس گرفته می‌شود و سپس داخل شیار بیستوری قرار می‌گیرد. برای در اوردن تیغ، انتهای پروگزیمال آن را با کلمپ گرفته و ضمن اینکه رو به پائین گرفته شده (تا به شخصی که احتمالا روبروی شما ایستاده آسیبی نرسد) به جلو رانده تا تیغ خارج گردد.

 

 

 

دسته بندی تیغ‌ها و دسته‌ها:

 

تیغ‌های بیستوری شماره ۶،۹،۱۰،۱۱،۱۲،۱۴ و۱۵ با دسته بیستوری شماره ۳ و ۹ منطبق می‌باشند.
تیغ‌های بیستوری شماره ۲۰، ۲۱، ۲۲، ۲۳ و ۲۴ با دسته بیستوری شماره ۴ و ۶ منطبق می‌باشند.

 

قیچی جراحی

 

 

 

در شکل و اندازه‌های مختلف و با اهداف متفاوت مانند بریدن بافت یا مواد جراحی (نخ بخیه و...) طراحی شده‌اند. دارای دو نوع ساده و فنری می‌باشند که نوع فنری آن برای اعمال ظریف جراحی، مانند پلاستیک و چشم طراحی شده‌اند.

 

قیچی نوک گرد

 

 

 

برای برش دادن جاهایی که زیاد حساس نیست و نباید تا انتها برش داده شود از این نوع قیچی استفاده می شود.

 

قیچی نوک تیز

 

 

 

در جاهایی که باید تا انتها به صورت حساسی برش داده شود استفاده می شود.

 

 

 

پنست دندانه دار

 

 

 

مشخصات : دو بازوی پنس در قسمت انتهایی به یکدیگر متصل شده اند و به شکلی طراحی شده اند که با خاصیت فنری همیشه باز هستند. مگر با فشار انگشتان که نوک دو بازو را به یکدیگر نزدیک کنند. نوک پنس به صورت دندان موشی است ، و معمولا دندانه ها به صورت 2 به 1 هستند به صورتی که یک دندانه نوک پنس به داخل دو دندانه طرف مقابل فرو می رود. ناحیه ای از پنس که انگشتان بر روی آن قرار می گیرند ممکن است به صورت عاج دار و یا ساده باشد . طول این پنس از 12 الی 30 سانتی متر متغیر است. ترکیب دندانه های نوک پنس نیز متنوع بوده و به صورت 2 به 1 ، 3 به 2 ، 4 به 3 و 5 به 4 ساخته شده است. هر چه تعداد دندانه ها بیشتر باشد آسیب به بافت های نرم کمتر و قدرت نگهداری آن بیشتر می شود . برخی از انواع این پنس با نوک بسیار باریک و ظریف ساخته شده است.

 

پنس نوک گرد

 

 

جا انداختن تیخ بسیتوری و برداشتن وسایل تشریح .

 

 

پنس نوک تیز

 

 

 

برای نشان دادن جاهای نازک مانند یک پوسته نازک یا نشان دادن رگ از این پنیس استفاده می شود.

 

سوزن نخاعی

 

 

نوک این سوزن بسیار تیز است و برای نخاعی کردن جانوران مانند قورباغه استفاده می شود.

 

سوزن سر نیزه ای

 

 

 

برای برداشتن مقطع هایی که از گیاه یا جانوران تهیه می شود .

 

 

 

سوزن سرخمیده

 

 

 

دردندانپزشکی برای پر کردن حفره دندان استفاده می شود اما در آزمایشگاه زیست شناسی از آن برای فرو کردن در حفره ها هنگام تشریح استفاده می شود.

 

سوند کالوله ای (ناودانکی )

 

 

 

سوند را در داخل رگ ها و حفرها وار می کنیم قیچی را در داخل ناودانک قرار می دهیم و در راستای شیار سوند ، برش ایجاد می کنیم .

 

 

 

سوند لوله ای

 

 

 

داخل کردن در رگ . یا هنگامی که بخواهند مایعی را از رگ یا اندام خارج کنند از این سوند استفاده می شود .
از این سوند در بیمارستان برای وصل کردن کیسه ادراری به بیمار استفاده می شود .

 

سینی تشریح

 

سینی که نمونه ها را در داخل آن تشریح می کنند.

 

 

 

 

 

پنس هموستات استریت

 

 

 

 

 

 

 

پنس های خون بند ، که گاهی به نام کلامپ و یا به صورت خلاصه خون بند نامیده می شوند ، معمولا برای گرفتن عروق خونی ، بستن آنها و یا گرفتن و نگهداشتن بافت های حاوی عروق خونی مورد استفاده قرار می گیرند.
پنس های خون بند اندازه های مختلفی دارند ولی طول آنها معمولا بین 7 الی 22 سانتیمتر است . دهانه این پنس ها معمولا شیاردار است و این شیار ها قابلیت نگهداری و در برخی موارد امکان خرد کردن بافت را فراهم می سازد.
شیار ها ممکن است طولی ، عرضی و یا به صورت ترکیبی از شیار های طولی و عرضی باشند . در قسمت دستگیره این پنس ها ، دندانه هایی برای قفل شدن پنس تعبیه شده است تا بتوان پنس را روی بافت یا رگ ثابت کرد . پنس ها به دو صورت مستقیم یا خمیده هستند. انتخاب نوع پنس ، اندازه و خصوصیات آن بر اساس نوع عروق و بافتی که قرار است پنس با آن سروکار داشته باشد ، تعیین می شود .این نوع پنس ها معمولا برای گرفتن عروق خونی ، بستن آنها و یا گرفتن و نگهداشتن بافت های حاوی عروق خونی مورد استفاده قرار می گیرند.

 

 

 

پنس سوزن گیر 18 سانتی متری

 

 

 

کاربرد:وارد کردن سوزن بخیه به بافت ها و کمک در انجام گره جراحی.دهانه این پنس کوتاه بوده و دارای شیارهای عرضی می باشد.در برخی از انواع این پنس در قسمت میانی دهانه ها شیارهای طولی نیز تعبیه شده است.شیارهای دهانه ها باعث کنترل بهتر شده و از چرخش سوزن در حین انجام بخیه جلوگیری می کند.در قسمت انتهایی این پنس،قفل دندانه دار نیز تعبیه شده است.برخی از انواع این پنس دارای یک نوع پوشش کربنی بر روی دهانه ها می باشد که این پوشش باعث افزایش قدرت دهانه ها در نگهداری سوزن و افزایش عمر سوزن گیر می شود و در صورت آسیب دیدن نیز قابل تعویض میباشد. معمولا پنس های سوزن گیری که دارای پوشش کربنی باشند دسته طلایی دارند . این پنس در اندازه های 13 ، 15، 17، 20، 26 و 30 سانتیمتری ساخته شده که انتخاب اندازه پنس بر اساس اندازه سوزن انجام میشود . به کار بردن پنس های سوزن گیر کوچک برای سوزن های بزرگ باعث آسیب به دهانه های پنس و قفل انتهایی آن میگردد.

منبع: http://saqqezbiology.blogfa.com/post/38